شیر در مراحل زیر ممکن است آلوده و یا به عبارتی دچار افزایش بار میکروبی شود:

 

- جایگاه نگهداری دام
- بیماری دام
- جایگاه شير دوشی
- جمع آوری شیر
- نگهداری شیر در مراکز
- حمل و نقل شیر
- تحویل شیر به کارخانه
- فرآوری و توزیع شیر

1- جایگاه نگهداری دام :

 

یکی از عوامل مهم تأمین سلامت دام و تولید شیر بهداشتی داشتن محیط مناسب و بهداشتی نگهداری دام است. جایگاه نگهداری دام بایستی قابل شستشو و ضد عفونی و بدون شکاف و سوراخ باشد. وجود شکاف و سوراخ باعث می شود که حشرات و کنه ها و حيوانات موذی در آنها مستقر شوند. دیواره های جایگاه نگهداری بایستی صاف باشد.
 
انبار علوفه و کنستانتره لازم است خشک و غیرقابل نفوذ برای حیوانات موذی بوده و از محل نگهداری دام و اصطبل ها جدا باشد. دام های بیمار باید از گله جدا و تا زمان بهبودی کامل در مکان دیگری نگهداری شوند. کف اصطبل و یا جایگاه باید دارای پوشش سخت و صاف و غیرلغزنده بوده و دارای کانال فاضلاب و شیب مناسب باشد و رطوبت را بخوبی جذب کند. اصطبل بایستی دارای هوای کافی، تازه و مطبوع و نور مناسب باشد. جمع آوری کود و فضولات از مهمترین عامل کاهش آلودگی و کاهش نفوذ بیماری به دام است. بدن دام بخصوص، پستان و اطراف آن و کشاله ران در قسمت داخلی نبایستی آلوده به کود و فضولات باشد.
 
 

۲- بیماری :

بعضی از بیماری های مثل بروسلوز وسل می توانند از طریق شیر و فرآورده های آن به انسان منتقل شوند. مهم ترین مسئله ای که دامدار بایستی به آن توجه کند بیماری ورم پستان است. این بیماری علاوه بر کاهش تولید شیر سبب آلودگی شیر و غيرقابل مصرف شدن آن می شود.
 
نگهداری دام مبتلا به ورم پستان در کنار سایر دام ها و یا دوشیدن این دامها همراه با دام های سالم، سبب انتشار بیماری به بقیه و کاهش تولید شیر تا ۵۰ درصد می شود. دام های بیمار و تب دار آلودگی را به شیر منتقل می کنند . بیماریهای مختلفی از طریق شیر به افراد شیردوش در گاوداری ها و یا کارگر شیردوشی و همچنین افراد مصرف کننده شیر منتقل می شود.

در چارپا میتوانید قیمت گوساله زنده و گاو و همچنین دیگر دام و طیور را ببینید و خرید یا فروش انجام دهید .